Jak zacząć medytować cz. 1

…czyli jak się w ogóle do tego zabrać?

Jak już pisałem, medytacja bywa na początku niezbyt prosta. Człowiek wierci się, nie wie co ze sobą zrobić. Panikuje na samą myśl o bezczynności. Nagle ciekawi nas, czy pojawiła się nowa wiadomość na poczcie, może SMS od koleżanki, a może wpis na tablicy na Facebooku… Ale to nic, nie dajmy się zwariować: damy radę. Po kolei…

Gdzie medytować.
Nie odkryję Ameryki mówiąc, że powinniśmy znaleźć sobie ciche miejsce, w którym nikt nie będzie przechodził, przeszkadzał nam itd. Radziłbym pomyśleć o zamknięciu drzwi na klucz jeśli istnieje taka możliwość, bo domownicy wpadający znienacka jakby się paliło mogą medytującego nieco wytrącić z równowagi. Naucz ich pukać :)

Kiedy medytować.
Na początek spróbuj wtedy, kiedy masz ochotę. Choćby teraz. Jeśli w trakcie dnia, między jedną stresującą czynnością a drugą, ciężko Ci się wyciszyć, możesz zdecydować się na rano albo wieczór: tuż po lub tuż przed spaniem. Rano: trudniej znaleźć czas, ale jesteśmy wypoczęci i zachowujemy zdrowy dystans do rzeczywistości (jedną nogą stoimy jeszcze w krainie snów). Wieczorem: mamy czasu jak lodu, ale za to możliwe, że po prostu… zaśniemy (co nie jest takie złe w przypadku bezsenności). Możemy albo wyrównać bilans snu (wyspać się wreszcie) albo wybrać inną porę. Wielu nauczycieli medytacji poleca wybór konkretnej pory i codzienną medytację o ustalonej godzinie. Nie każdy jest na tyle zorganizowany, ale to się opłaca. Medytacja sama przychodzi, cichutko, na palcach. Nienachalnie. Jeśli ją zignorujemy, poczeka chwilkę i sobie pójdzie…

Relaksacja.
Medytujący potrzebuje oderwać myśli od codzienności. Stworzyć atmosferę intymności i wyciszenia. Uważam, że warto wspomóc się rzeczami typu świece, kadzidełka, muzyka itp. Jest to dosyć przyjemne, więc możliwe że te dodatki zostaną z nami na stałe, a może odrzucimy je po pewnym czasie jak dodatkowe kółka od pierwszego w życiu roweru.

W porządku, pokój pachnie jaśminem, migotliwy blask świec rzuca na ściany fantazyjne cienie, a z wieży cichutko sączy się łagodna, uwznioślająca muzyka. Co dalej? Jest kilka opcji.

Medytacja oddechu.
 Zamykasz oczy i skupiasz się na sposobie, w jaki oddychasz. Nie rób z nim niczego niezwykłego, nie zwalniaj, nie pogłębiaj – ale pozwól mu na samoistną zmianę. Po prostu luźno obserwuj oddech. Które mięśnie pracują? Czy między wdechem, a wydechem jest krótka przerwa? Jakie to uczucie, gdy powietrze delikatnie łaskocze skrzydełka nosa? Liczenie wdechów pomaga przerwać wewnętrzny monolog. 1… 2… 3… Gdy dojdziesz do 50, dostrzeżesz pewną zmianę.

Medytacja z mantrą lub muzyką.
Mantra zajmuje umysł i nie pozwala mu zaśmiecać głowy myślami. Nie musi być wypowiadana na głos, równie dobrze można powtarzać ją w myślach.. Skupiasz się na jednej rzeczy, co już samo w sobie jest medytacją. Najbanalniejszą z mantr jest powtarzane przy każdym wydechu „om” (czyt. aauummmm), choć istnieją inne, dłuższe i bardziej skomplikowane. Osobiście najbardziej lubię tę, w której rytmicznie mówi się po 4 sylaby: na wdechu „om namaha”, a na wydechu „Shivaya om” – końcówka zlewa się z początkiem, mantra nie ma końca, Urobos wgryza się we własny ogon, analityczny umysł odpływa w przestworza błogiej medytacji. Jeśli chodzi o muzykę medytacyjną, nie tylko pomaga ona wprowadzić się w odpowiedni klimat, ale może służyć za obiekt skupienia, za centralny element medytacji. Można zadowolić się utworami znalezionymi na YouTube albo w radiach internetowych, ale jako ciekawostkę dodam, że całkiem przyjemną sprawą są również nagrania tworzone specjalnie z myślą o konkretnym celu medytacji (np. pozytywna energia na cały dzień) albo oparte na jakimś motywie przewodnim (np. odgłosy natury).

Medytacja wizualizacyjna.
Tutaj puszczasz wodze fantazji. Marzenia i śnienie na jawie są swego rodzaju medytacją – widzisz jakie to łatwe i naturalne? W prostych słowach, tworzysz w umyśle obraz przyjemnego, odprężającego miejsca. Niech to będzie las, plaża, jaskinia, cokolwiek zechcesz. W błogim relaksie wyobrażone zmysły robią się wrażliwsze, a wizje nabierają kolorytu. Bez spinania się „zobacz” drzewa i skały, „usłysz” szemrzący strumień, „poczuj” ciepłe promyki słońca przebijające się przez korony drzew. Chłoń ten świat i ciesz się nim. Jeśli koncentracja osłabnie, a wizja na chwilę przygaśnie – to nic. Nie przejmuj się. Każda minuta spędzona w tym cudownym miejscu nie tylko Cię odpręża, ale i sprawia, że potrafisz coraz lepiej wizualizować. Pomocne mogą okazać się nagrania medytacyjne z lektorem, które krok po kroku w przyjemny sposób poprowadzą Cię do krainy błogiej medytacji. :-) Takie nagrania możesz znaleźć w dziale Do pobrania albo chociażby tutaj.

Brawo – rozpocząłeś swoją przygodę z relaksacją. Poznałeś już kilka najbardziej podstawowych sposobów medytacji. Jeśli zechcesz spróbować czegoś innego, może bardziej zaawansowanego, te techniki będą stanowiły świetny odprężający wstęp.

(Jeśli już przynajmniej raz spróbowałeś medytacji, zapraszam do lektury części 2)